Plan de autoprotección

Definición

Enténdese como autoprotección ao sistema de accións e medidas encamiñadas a previr e controlar os riscos sobre as persoas e os bens, a dar resposta adecuada ás posibles situacións de emerxencia e a garantir a integración destas actuacións co sistema público de protección civil. Estas accións e medidas deben ser adoptadas polos titulares das actividades, públicas ou privadas, cos seus propios medios e recursos, dentro do seu ámbito de competencia.

Centros que deben de ter un plan de autoprotección

Determinados centros de traballo que pola súa actividade poden dar orixe a unha situación de emerxencia, están obrigados polo RD 393/2007, Norma Básica de Protección, a dispor dun Plan de Autoprotección (PAOu). As actividades contempladas están recollidas no punto 2 do Anexo I do RD 393/2007.

Tamén no noso caso a comunidade autónoma de Galicia existe un normativa D. 171/2010 de plans de autoprotección. No anexo I describe o catálogo de actividades que teñen que ter plan de autoprotección.

Ademais no propio concello da Coruña mediante a ordenanza municipal contra incendios no seu anexo 8 punto 2 describe un catálogo municipal de edificios, establecementos e actividades que deben dispor de Plan de autoprotección.

Características.

• Debe ser redactado por un técnico competente.
• Ten carácter retroactivo; é dicir, é obrigación a facelo tanto os novos centros así como reformalo aqueles que xa o tiñan.
• A elaboración, implantación e mantemento é responsabilidade do titular do centro.
• O incumprimento das obrigacións do plan esta sancionado pola lei 2/85 de protección civil.

Encargados de elaborar un plan de autoprotección

Os plans de autoprotección deberán ser elaborados por técnicos titulados competentes. Na comunidade autónoma galega non ten recoñecida a acreditación profesional como técnico redactor competente,

Nós dispomos de profesionais especializados con carreiras técnicos do ámbito da edificación e industrial coa titulación de técnicos superiores de prevención de riscos laborais e acreditados como técnicos nas comunidades de canarias e País Vasco.

Vixencia

O Plan de Autoprotección terán unha vixencia indeterminada. No entanto, se se producen cambios ou modificacións nas instalacións, os procesos, os equipos, o persoal, etc., ou os resultados dos simulacros realizados así o suxiren, deberanse revisar e actualizar, ben de forma parcial ou total en función da magnitude dos cambios ou modificacións producidas. Por tanto, deben manterse permanentemente actualizados, e serán revisados polo menos cunha periodicidade non superior a tres anos.

Implantación

O Plan de Autoprotección para a súa implantación comprenderá, polo menos, a formación e capacitación do persoal e a información ao público e a previsión dos medios e recursos para a aplicación do plan.

Mantemento

Para o mantemento do plan de autoprotección será anual (formación e simulacro).

Se anualmente dará a formación teórica práctica do persoal asignado aos equipos de emerxencia.

Preverase un mantemento anual dos medios e recursos materiais e económicos.

Realizásese como mínimo un simulacro anual.

Plan de emerxencia

Definición

O plan de emerxencias responderá, pois, ás preguntas que se fará?, cando se fará?como e onde se fará? e quen o fará?. Debe contemplar actuacións ou consignas dirixidas a previr potenciais situacións de emerxencia. Forma parte do plan de autoprotección que establece uns criterios básicos de actuación do persoal, para unha rápida e ordenada actuación, en función do tipo de emerxencia.

Centros que deben de ter un plan de emerxencia

En todos aqueles centros de traballo nos que non sexa obrigatorio a confección dun plan de autoprotección deberán confeccionar un Plan de Emerxencias.

Características

As características principais son: Básico, (sinxela a resposta inmediata ante calquera situación de emerxencia), flexible (adaptado ao centro), coñecido (información a traballadores), exercitado (simulacro) e vivo (actualizado).

Encargados de elaborar un plan de emerxencia

A elaboración dun Plan de Emerxencias poderá ser levada a cabo polo Responsable en materia de seguridade e saúde laboral e os traballadores do centro.

Naqueles centros nos que a elaboración do plan de emerxencias presente especial dificultade, poderá ser contratada a unha empresa externa. Nese caso, a súa elaboración será conforme en contido ao contemplado no documento: “PREGO PLAN DE EMERXENCIAS”.

Vixencia

O Plan de emerxencia ten unha vixencia indeterminada. No entanto, se se producen cambios ou modificacións nas instalacións, os procesos, os equipos, o persoal, etc., ou os resultados dos simulacros realizados así o suxiren, deberanse revisar e actualizar, ben de forma parcial ou total en función da magnitude dos cambios ou modificacións producidas.

Implantación.

O Plan de emerxencia para a súa implantación comprenderá, polo menos, a formación e capacitación do persoal e a información ao público e a previsión dos medios e recursos para a aplicación do plan.

Mantemento

Para avaliar a eficacia e operatividade dos plans de actuación en emerxencias deben realizarse simulacros de emerxencia, coa periodicidade mínima fixada no propio plan, e en todo caso, polo menos unha vez ao ano avaliando os seus resultados.

Plans de Protección Civil

Definición

Os plans de protección civil, son procedementos que coordinan os recursos humanos e técnicos así como as accións e a resposta dos servizos públicos. Todo iso dentro dun determinado territorio ou ante un risco determinado.

Plans que elaboramos.

Dentro dos plans de protección civil podemos elaborar:

• PEMU: Plan de emerxencia territorial dun municipio.
• PAM: Plans de actuación municipal ante determinados riscos: químico, forestal, marítimo …etc).
• Plans especiais que se elaboran para facer fronte a riscos específicos de metodoloxía técnico científica; como poden ser: inundacións, sísmicos, químicos, MMPP, forestal…etc.
• PEI: Plans de emerxencia interior no ámbito industrial e en relación á normativa Real Decreto 840/2015, de 21 de setembro, polo que se aproban medidas de control dos riscos inherentes aos accidentes graves nos que interveñan sustancias perigosas.

Formación en seguridade de emerxencias

A formación é un elemento, obrigatorio e imprescindible clave para dar a coñecer as medidas de emerxencia e evacuación aos traballadores.

O noso instituto conta con formadores especializados nos campos de:

• Normativa e lexislación (RIPCI, RSCIEI, CTE DB SE e SUA, MMPP e Protección civil).
• Protección contra incendios (formación teórico práctica).
• Sanitario (formación teórico practica).
• Evacuación e confinamento.
• Seguridade policial: control de accesos, ameaza de bomba.
• Riscos especiais: industriais, sísmico, inundacións.